Jelle Groen (17), één van onze leerlingen, won dit jaar met dit artikel de tweede
prijs in de schrijfwedstrijd van Nieuws in de Klas. Dit is een schitterende prestatie die wij dan ook met trots delen.

Influencers als Andrew Tate doen alsof mannen alleen maar stoer zijn. Dat is schadelijk,
schrijft scholier Jelle Groen in een bekroond artikel.

Mannen, die zijn toch altijd zo zielig.” Dit waren de woorden van mijn economiedocent. Een
prachtige afspiegeling van hoe onze huidige samenleving kijkt naar mannen, in het bijzonder
naar hun mentale gezondheid.
Toen ik als dertienjarige meekeek naar het nieuws, hoorde ik veel over mentale gezondheid.
Het maakte indruk op mij als een beginnend puberende jongen. Het viel me toen al wel op
dat er weinig over jongens gezegd werd: eigenlijk alleen over jonge meisjes.
Kijk nu naar de cijfers van het Nederlands Jeugdinstituut) over zelfdoding tussen de tien en
twintig jaar. Op de 100.000 jongens in deze groep hebben er vorig jaar 3,6 een einde aan
hun leven gemaakt. Bij meisjes bijna de helft minder: 1,9. Dit voelt raar, we horen over
meisjes en hoe zwaar zij het mentaal hebben. Maar mannen stappen vaker uit het leven.
Is de oorzaak dat het gender man kiest voor een definitieve aanpak? Nee, dit komt door een
taboe op mentale problemen. Dat hoort bij de zogenoemde ‘toxic masculinity’, het idee dat
mannen stoer en groot moeten zijn. Dat ze een mannelijke houding op het leven moeten
hebben. Een idee dat tegenwoordig alleen maar vaker opduikt, door sociale media en druk
van de samenleving.
Neem Andrew Tate, de Amerikaans-Britse influencer die de laatste jaren een enorm
verouderde mening bij zich draagt als voorbeeld voor jongens. “Een depressie bestaat niet
als je die negeert.” Dat zegt Alex Mulder, een van de Nederlandse Andrew Tate na-apers, in
een TikTok- filmpje.
Door het uitdragen van dit soort gedachten, het maar weinig erkennen van het belang van
de mentale gezondheid, ontstaat een maatschappelijke druk op jongens en mannen. Die
kan uitgroeien tot een serieuze mentale ziekte. Iets er aan doen, dat gaat ook niet zomaar.
Als een jongen of man zich hier al overheen kan zetten, blijkt er een wachtlijst voor
psychische hulp te zijn. Een wachttijd die volgens de huidige regels tot veertien weken kan
duren. Als je al eindelijk hulp zoekt, kan het dus nog zo lang duren.
Al met al heeft onze samenleving een enorm probleem waar erkenning voor moet komen.
De mentale gezondheid van mannen doet er toe: laat dat dan ook merken.